* (Κυρία Βλάχου, καθώς το cgscholar δεν μας επέτρεπε να δημιουργήσουμε έναν χάρτη ενσυναίσθησης λόγω αναβάθμισης και επειδή την προηγούμενη μέρα δεν άνοιγε καν η πλατφόρμα, αποφασίσαμε με την ομάδα μου να περιγράψουμε με λόγια τον χάρτη ενσυναίσθησης εδώ, όμως , στο moodle του Πανεπιστημίου, έχουμε δημιουργήσει με την ομάδα μου χάρτη ενσυναίσθησης μέσω word, κανονικά με τις 4 διαστάσεις. Θα το βρείτε σαν τελική απάντηση της 11ης δραστηριόπτητας από την ομάδα 3. Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση)

Στην ταινία The New Boy, βλέπουμε τον Joseph, έναν μαθητή που έρχεται να φοιτήσει σε νέο σχολείο. Στο παλιό του σχολείο ήταν χαρούμενος, αναλάμβανε ευθύνες στο παιχνίδι και είχε ενεργό ρόλο στο μάθημα. Στο νέο, όμως, σχολείο τα πράγματα άλλαξαν, αφού βιώνει τα χλευαστικά σχόλια και την απομόνωση από κάποιους συμμαθητές του, ενώ άλλοι παραμένουν ουδέτεροι και τον υποστηρίζει μόνο μια συμμαθήτριά του. Έτσι, νιώθει μοναξιά, απογοήτευση, απορεί γιατί του φέρονται έτσι και στεναχωριέται. Δείχνει να παίρνει δύναμη από ένα χαμόγελο που μοιράστηκε με τους συμμαθητές που διαπληκτίστηκε, με αφορμή τον τρόπο ομιλίας της δασκάλας.

Ο χάρτης ενσυναίσθησης αποτελείται από τέσσερις άξονες που αναφέρονται στα λόγια, τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις πράξεις ενός ατόμου. 

Λόγια: Ο Joseph δεν είναι  ομιλητικός, κυρίως μετά την άφιξη του στο νέο του σχολείο. Όταν ζούσε στην χώρα του είδαμε τους φίλους του να του δείχνουν  εμπιστοσύνη στη διάρκεια του παιχνιδιού και μάλιστα να είναι ο ίδιος επιφορτισμένος με το αίσθημα της υπευθυνότητας. 

Πράξεις: Ο Joseph όσο βρίσκεται στο παλιό του σχολείο, βοηθούσε τον πατέρα του στην τακτοποίηση της τάξης, είχε γενικότερα ενεργό ρόλο.  Στο νέο του σχολείο δεν αντιδρά σε αυτά που βιώνει, παρόλα αυτά είδαμε να κατεβάζει το δάχτυλο του συμμαθητή του, όταν εκείνος τον προκάλεσε λεκτικά και σωματικά, εφόσον ο Joseph ήθελε να υπερασπιστεί τον ευατό του. 

Σκέψεις: Ο Joseph αναρωτιέται τον λόγο που δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός από το σύνολο των συμμαθητών του  στο νέο του σχολικό περιβάλλον, ενώ παράλληλα απορεί για τον λόγο για τον οποίο δέχεται τόσο έντονα αρνητικές συμπεροιφορές. 

Συναισθήματα: Η συμπεροιφορά των συμμαθητών του τον κάνει να νιώθει φόβο, σύγχυση, μοναξιά, ανασφάλεια, αμφιβολία, θυμό, στεναχώρια και έπειτα  αισιοδοξία και ελπίδα, λόγω του ότι τον υπερασπίστηκε η συμμαθήτριά του και μάλιστα στο τέλος, το χαμόγελο που μοιράστηκε με τους συμμαθητές που διαπληκτίστηκε, με αφορμή τον τρόπο που μίλησε η δασκάλα, τον ενθαρρύνει και τον κάνει να ελπίζει σε ένα καλύτερο και πιο συμπεριληπτικό σχολικό πλαίσιο. 

Μέλη ομάδας

Καζλάρη Δάφνη U251N0430

Πρωτοπαπά Δέσποινα U251N0180

Κουμπάρου Λεμονιά - Άννα U251N0074

Πάτσου Σταυρούλα U251N0255

Τζίμα Στυλιανή U251N0432